Του Μηνά Τσαμόπουλου

Οι «Greeks», όπως αποκαλούνται στο εξωτερικό με μία λέξη οι έλληνες εφοπλιστές, θεωρούνται οι καλύτεροι παίκτες στη ναυτιλία. Ακόμα και μέσα στην παρατεταμένη παγκόσμια οικονομική κρίση που πλήττει και τη ναυτιλιακή βιομηχανία οι έλληνες είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος μεγάλων funds, βέβαια όχι πάντοτε για καλό.

Όλοι οι επενδυτές βρίσκονται σε μία αέναη αναζήτηση κέρδους εν μέσω θαλασσοταραχής. Ψάχνουν ευκαιρίες ή προσπαθούν να μετριάσουν τη χασούρα τους. Ο διαγκωνισμός για την ανάδειξη του πιο πετυχημένου και ικανού dealer είναι στο αποκορύφωμά του.

Το παιχνίδι έχει αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον αφού υπήρξαν και περιπτώσεις που ξένοι επενδυτές προσπάθησαν να «ρίξουν» τους “Greeks” πάνω στο «ντιλάρισμα» αλλά συνειδητοποίησαν ότι είχαν να κάνουν με δυνατούς αντιπάλους οι οποίοι ξέρουν καλά τους κανόνες της αγοράς και κινούνταν όχι μόνο με βάση τη γνώση αλλά και το ένστικτο.

Βέβαια υπήρξαν και περιπτώσεις που οι «Greeks» κατέθεσαν τα όπλα. Σε κάθε περίπτωση τα ξένα funds είναι κολλημένα με την ελληνική ναυτιλία για ν παραφράσουμε το διαφημιστικό σποτ «κολλημένοι με τη μπάλα».

Σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές η κακή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ναυλαγορά ξηρού φορτίου έχει αποτελέσει πεδίο ευκαιριών για επενδυτικά funds. Το νόμισμα όμως έχει δύο όψεις.

Κάποια από αυτά που επένδυσαν τα τελευταία 3-4 χρόνια, έχουν χάσει σημαντικό μέρος από τα κεφάλαια που έβαλαν στη ναυτιλία και παραμένουν εγκλωβισμένα.

Από την άλλη μεριά, υπάρχουν επενδυτικά κεφάλαια τα οποία προσβλέπουν στην αγορά των «κόκκινων» ναυτιλιακών δανείων για βραχυπρόθεσμη κερδοσκοπία και όχι για στήριξη του κλάδου όπως υποστηρίζουν οι επαίοντες.

Σε πλήρη αντιδιαστολή με την αγορά του ξηρού φορτίου, βρίσκεται εκείνη των δεξαμενοπλοίων η οποία είναι κερδοφόρα και προσελκύει επενδυτικά κεφάλαια ου θέλουν να αβγατίσουν.

Και σε αυτή την περίπτωση όμως υπάρχει διπλή ανάγνωση. Λόγω της καλής πορείας της ναυλαγοράς των δεξαμενόπλοιων τα επενδυτικά funds πωλούν τις μετοχές τους για να κεφαλαιοποιήσουν το κέδρος τους, κάτι που είναι πάγια τακτική τους.

Συμεών Παληός-Γ.Οικονόμου

Οι ελληνικών συμφερόντων εταιρείες συνεχίζουν να προσελκύουν το ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών. Πριν από λίγο καιρό η εταιρεία «12 West Capital Management» αύξησε το ποσοστό της στην ελληνικών συμφερόντων εισηγμένη στο αμερικανικό χρηματιστήριο Diana Shipping, του Συμεών Παληού, που δραστηριοποιείται στα φορτηγά πλοία, φθάνοντας στο 5,1%, συνολικής αξίας 11 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο Συμεών Παληός είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος με 22,2%. Το «12 West», έχει σημαντική παρουσία και στην άλλη εταρεία του Συμεών Παληού την Diana Containerships όπου ελέγχει το 25,8 %. Στη Diana Containerships, η Diana Shipping ελέγχει το 25,7% και ο Συμεών Πλαηός το 9%.

Επίσης, η «12 West Capital Management» έχει επενδύσει και στην Euroseas του Αριστείδη Πίττα.

Την ίδια ώρα, ο Γιώργος Οικονόμου φέρεται να συζητά με επενδυτές ώστε να κάνει νέα «έφοδο» όπως τη χαρακτηρίζουν οι ξένοι αναλυτές, στην αγορά του ξηρού φορτίου, αναζητώντας ευκαιρίες.

«Από την πλευρά των εισηγμένων ναυτιλιακών εταιρειών, οι οποίες βιώνουν καθημερινά την καταβαράθρωση των κεφαλαιοποιήσεών τους, τα περιθώρια αντιμετώπισης της κρίσης είναι στενά αφού οι τιμές των μετοχών των περισσοτέρων απ’ αυτές είναι κάτω του ενός δολαρίου, με αποτέλεσμα να ελλοχεύει ο κίνδυνος της διαγραφής τους από τα χρηματιστηριακά ταμπλό» επισημαίνουν οικονομικοί αναλυτές και προσθέτουν:

«Βέβαια οι παραπάνω συνθήκες δημιουργούν για τους μεγάλους παίκτες του κλάδου ευκαιρίες να διευρύνουν τα μερίδιά τους μέσω της αγοράς μεταχειρισμένων πλοίων σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές.»

Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε επενδυτικό σφιχταγκάλιασμα παραμένουν ξένα επενδυτικά funds με ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες τα τελευταία χρόνια που σε κάποιες περιπτώσεις οδήγησε σε επιχειρηματικούς γάμους.

«Το μέγεθος μετράει και στη ναυτιλία. Οι συνθήκες αλλάζουν στον κλάδο. Οι τράπεζες πλέον δανειοδοτούν μεγάλα εταιρικά σχήματα που πετυχαίνουν οικονομία κλίμακας. Το μέλλον θα είναι πολύ σκληρό για μικρούς παίκτες να τα βγάλουν πέρα χωρίς βοήθεια» επισημαίνουν στο στελέχη της Ακτής Μιαούλη:

«Επίσης υπάρχουν επενδυτές που δεν θέλουν να επενδύσουν σε εισηγμένη εταιρεία. Για αυτό δημιουργούν δικά τους οχήματα. Κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει πόσες ακριβώς συμφωνίες έχουν γίνει μεταξύ funds και ναυτιλιακών εταιρειών».