Του Μηνά Τσαμόπουλου
Αλλάζει δραματικά ο χάρτης της παγκόσμιας ναυτιλιακής βιομηχανίας μετά την διαρροή ότι ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (ΙΜΟ) αποφάσισε την επίσπευση της υποχρεωτικής μείωσης της εκπομπής θείου από τα πλοία, από το 3,5% στο 0,5%, αρχής γενομένης από το 2020 αντί για το 2025. Υπήρχαν συζητήσεις να εφαρμοσθεί το μέτρο από το 2025 όμως δεν πέρασε η πρόταση αυτή. Το κόστος των μεταφορών θα εκτοξευθεί αφού το οικολογικό καύσιμο είναι πιο ακριβό και η τιμή θα ανέβει και άλλο λόγω μεγάλης ζήτησης. Η αύξηση του κόστους λειτουργίας του πλοίου θα μετακυλιστεί στην αγορά.
Όπως επεσήμανε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας Μιχάλης Σακέλλης, οι εξελίξεις «θα επηρεάσουν τις ακτοπλοϊκές υπηρεσίες λόγω των σημαντικών σχεδιαστικών και κατασκευαστικών αλλαγών οι οποίες προτείνονται για τα επιβατηγά-οχηματαγωγά πλοία (Ro-Pax). Οι αλλαγές αυτές θα επηρεάσουν την ταχύτητα των πλοίων συνεπώς και τα δρομολόγια όπως εκτελούνται σήμερα αλλά και το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών. Είναι βέβαιο, ότι το κόστος κίνησης θα αυξηθεί άμεσα ή έμμεσα σημαντικά και προσδιόρισε το επιπλέον κόστος στα 82 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση για τον κλάδο και στην αύξηση του μέσου εισιτηρίου κατά 27%».
Όπως τονίζουν στο «b.s.» οικονομικοί αναλυτές «η αύξηση του λειτουργικού κόστους θα μετατρέψει και τις λίγες εναπομένουσες κερδοφόρες γραμμές σε μη βιώσιμες και είτε οι εταιρίες θα αναγκασθούν να αποσυρθούν είτε το κράτος θα κληθεί να γενικεύσει το θεσμό των επιδοτήσεων» και προσθέτουν:
«Τα λιμάνια θα πρέπει να αποκτήσουν τη δυνατότητα να παρέχουν LNG για χρήση σε πλοία καθώς διαφορετικά θα απολέσουν σημαντικό μερίδιο από τον κύκλο εργασιών καθώς τα πλοία δεν θα μπορούν να το προμηθευτούν. Οι ναυτιλιακές δραστηριότητες θα περιορισθούν σημαντικά καθώς ο μεγαλύτερος όγκος θα προέρχεται από τα νερά και τα λιμάνια της Μεσογείου που δεν έχουν υποχρέωση σε εφαρμογή του κανονισμού περιορισμού των ρύπων. Μεταξύ 2020-2025 θα δημιουργηθεί ένα διττό καθεστώς στη Μεσόγειο με απώλεια ανταγωνιστικότητας από τα Ευρωπαϊκά Κράτη».