Του Μηνά Τσαμόπουλου

Τα τελευταία χρόνια ήταν αλλεπάλληλα τα δημοσιεύματα για τον κίνδυνο να βάλει λουκέτο η ελληνική ακτοπλοΐα και να μείνει η πολυνησιακή Ελλάδα χωρίς επαρκείς θαλάσσιες συγκοινωνίες και τα νησιά να απομονωθούν.

Η ελληνική ακτοπλοΐα έχει εισέλθει στην κρισιμότερη περίοδό της. Τα χρέη φθάνουν το ένα δισεκατομμύριο ευρώ, έχουν μπει λουκέτα σε εταιρείες, οι στόλοι μειώνονται αφού τα πλοία πωλούνται στο εξωτερικό, τα δρομολόγια μειώνονται επίσης, μαζί με τις ταχύτητες για οικονομία καυσίμων και ο κατάλογος των δυσλειτουργιών τελειωμό δεν έχει.
Οι τράπεζες είναι εκείνες που την κρατάνε στη ζωή αφού αν τραβήξουν το σωληνάκι του οξυγόνου όλα θα τελειώσουν με μιάς.

«Τα ξένα funds και οι ξένοι επενδυτές είναι πλέον κομμάτι της ελληνικής πραγματικότητας και φαντάζει μονόδρομος η ολοκληρωτική είσοδός τους στην ακτοπλοΐα. Αν και στην εποχή της παγκοσμιοποίησης δεν μπορούμε να μιλάμε για ξένους και Έλληνες επενδυτές. Όλοι αναζητούμε επενδυτές» επισημαίνουν στο newmoney.gr οικονομικοί αναλυτές.
Η κυβέρνηση σηκώνει τα χέρια ψηλά αφού εκτός από ευχολόγια δεν δίνει άμεσες λύσεις στο θέμα σε δυσλειτουργίες του συστήματος. Υπάρχουν συναρμοδιότητες υπουργείων και το ένα ρίχνει τις ευθύνες στο άλλο με τελική κατάληξη το υπουργείο Οικονομικών.

Οι συγχωνεύσεις

Το μήνυμα το έστειλε πρόσφατα ο Ιταλός πλοιοκτήτης πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ιταλικού Ομίλου Eμάνουελ Γκριμάλντι. Έκανε λόγο για την είσοδο της επιβατηγού ναυτιλίας στην εποχή των συγχωνεύσεων, προκειμένου να βγει από το αδιέξοδο στο οποίο την έχει οδηγήσει, τόσα χρόνια, ο κατακερματισμός της σε πολλές εταιρείες.
«Η επιβατηγός ναυτιλία είναι ο πιο πολυδιασπασμένος επιχειρηματικός κλάδος στην Ευρώπη. Στην κρουαζιέρα δύο εταιρείες ελέγχουν το 70% , στην αυτοβιομηχανία δύο εταιρείες ελέγχουν το 90%. Αντιθέτως, στην επιβατηγό ναυτιλία η μεγαλύτερη εταιρεία του κλάδου δεν ελέγχει ούτε το 1% μίας παγκόσμιας αγοράς 2,2 δισεκατομμυρίων επιβατών».