«Το λεγόμενο “ελατήριο” (στην οικονομία) δουλεύει για ένα χρόνο το πολύ. Μετά απ΄αυτό θα πρέπει να έχει αποκτήσει δική της δυναμική η οικονομία, δηλαδή μέσω των επενδύσεων και της αύξησης της παραγωγικότητας να αυξηθούν οι αμοιβές, να έχει ο κόσμος χρήμα να ξοδεύει. Αυτό θα το δούμε σε βάθος πέντε ετών γιατί οι επενδύσεις δεν αποδίδουν άμεσα. Θεωρώ ρεαλιστικό στόχο έναν ρυθμό ανάπτυξης 2% – 2,5%.»

Τα παραπάνω ανέφερε μεταξύ άλλων η οικονομολόγος, πρώην μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου του ΔΝΤ και πρώην πρωθυπουργική σύμβουλος σε θέματα οικονομίας κ. Μιράντα Ξαφά, μιλώντας στο Radio North 98, και στην εκπομπή “Βόρειος Αντίκτυπος”, κληθείσα να εκτιμήσει τη δυναμική της ελληνικής οικονομίας για την περίοδο μετά την πανδημία, με δεδομένους και τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης.

«Θα πρέπει να υλοποιηθούν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα οι επενδύσεις και θα πρέπει να υπάρχει συντονισμός και παρακολούθηση», πρόσθεσε. «Και στο παρελθόν είχαμε τα ΕΣΠΑ που ήταν “τζάμπα” χρήμα, αλλά όλη η Ελλάδα έχει κουφάρια από επενδύσεις, που δεν ολοκληρώθηκαν. Αυτό δεν πρέπει να ξανασυμβεί.»

Η κ. Ξαφά αναγνώρισε, ότι το Ταμείο Ανάκαμψης, σε πρώτη φάση, δεν θα αφορά σε όλους τους ενδιαφερόμενους: «Τα δάνεια θα υποστηριχθούν και από ιδιωτικά κεφάλαια. Δηλαδή θα πρέπει και ο επενδυτής ιδιώτης να βάλει το χέρι στη τσέπη και ένα κομμάτι του μετοχικού κεφαλαίου να είναι δικά του κεφάλαια. Πραγματικά αυτό αποκλείει κάποιους, οι οποίοι δεν έχουν το κεφάλαιο για να επενδύσουν, αλλά όλη η οικονομία θα επωφεληθεί από το γεγονός  ότι δημιουργούνται καινούριες δουλειές.»

Σε σχέση με το Δημόσιο Χρέος  που έχει υπερβεί τα 370 δισ. και την ανησυχία που καλλιεργείται από διάφορες πλευρές, περί κινδύνου επιστροφής της χώρας σε συνθήκες μνημονίων, η κ. Ξαφά υπογράμμισε: «Ναι μεν το χρέος είναι το υψηλότερο ιστορικά, που είχε ποτέ η Ελλάδα, αλλά επίσης  το κόστος εξυπηρέτησης είναι το χαμηλότερο, που είχε ποτέ η Ελλάδα. Τώρα θα έχουμε στη διάθεσή μας πολλά δισεκατομμύρια από το Ταμείο Ανάκαμψης της Ευρώπης. Λίγο πάνω από τα 12 δισ. είναι δάνεια και τα υπόλοιπα είναι επιχορηγήσεις, δηλαδή τζάμπα χρήμα. Εάν αυτά μπορέσουμε να τα αξιοποιήσουμε παραγωγικά θα αυξηθεί ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας και όπως ξέρουμε η βιωσιμότητα του χρέους εξαρτάται από τον συνδυασμό ρυθμού ανάπτυξης και επιτοκίου δανεισμού. Όσο ο ρυθμός ανάπτυξης  είναι πάνω από το επιτόκιο δανεισμού, τόσο το χρέος σιγά σιγά θα μειώνεται σαν ποσοστό του ΑΕΠ.  Το θέμα είναι  να κινητοποιηθούν ιδιωτικά κεφάλαια σε παραγωγικές επενδύσεις, που θα γίνουν και μάλιστα θα γίνουν σχετικά γρήγορα γιατί πρέπει μέχρι το 2026 τα χρήματα να έχουν απορροφηθεί αλλιώς θα τα χάσουμε.»

Διαβάστε ακόμη:

To ρίσκο του κράτους, των τραπεζών και των ιδιωτών με τα 57 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης

Σταϊκούρας: Μονόδρομος η Αύξηση Κεφαλαίου της Τράπεζας Πειραιώς

Νίκολας Νεγκροπόντε: Ο ανταγωνισμός είναι ο σύγχρονος βασιλιάς