Ας κάνουμε, λοιπόν, μια βουτιά στο παρελθόν. Στις 10 Μαΐου 1940 οι Γερμανοί επιτίθενται εναντίον των Γάλλων και των Βρετανών. Οι δυνάμεις των Συμμάχων υπερτερούν και αριθμητικά και ως προς τον εξοπλισμό. Ωστόσο διαπράττουν ένα τεράστιο λάθος. Νομίζουν ότι ο νέος πόλεμος θα διεξαχθεί με τους όρους και τη στρατηγική του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Και πέφτουν στην παγίδα.
Οι Γερμανοί επιτίθενται από εκεί που δεν τους περιμένουν, το Δάσος των Αρδεννών, παρακάμπτουν την περίφημη Γραμμή Μαζινό, στην οποία οι Γάλλοι είχαν επενδύσει τεράστια ποσά, και -το κυριότερο- στηρίζονται στην ταχύτητα και τη μηχανοκίνητη ευελιξία των τανκ. Δεν τους ενδιαφέρει η κατάκτηση βήμα-βήμα. Προχωρούν καταλαμβάνοντας χώρο ακόμα κι αν δεν υπάρχει η υποστήριξη από επαρκείς μονάδες Πεζικού. Το σοκ για τους Αγγλογάλλους είναι τεράστιο. Ξαφνικά στρατιές ολόκληρες περικυκλώνονται, το Παρίσι πέφτει σε λίγες εβδομάδες και οι ναζί γίνονται κυρίαρχοι στην ηπειρωτική Ευρώπη.
Τα μαθήματα της Ιστορίας είναι πολύτιμα. Ειδικά όταν ερμηνεύονται σε ευρύτερο πλαίσιο. Η διασταλτική ερμηνεία της Ιστορίας είναι εξίσου χρήσιμη για να καταλήξουμε σε συμπεράσματα που αφορούν επιμέρους οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις. Άλλωστε αυτές οι δύο είναι άρρηκτα συνδεδεμένες.
Και παραδόξως, μία από τις πιο σημαντικές «μάχες» που καλείται να δώσει σήμερα η Ευρώπη είναι αυτή που επί της ουσίας η ίδια άρχισε: της ηλεκτροκίνησης. Η μετάβαση προς τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα ξεκίνησε με έναν συνδυασμό αλαζονείας, αφέλειας και αυτοαναφορικότητας. Οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές θεωρούσαν εαυτούς περίπου άτρωτους. «Εξαιρουμένης της Toyota», σκέφτονταν, «ποιος μπορεί να μας ανταγωνιστεί;».
Μάλιστα το μεγαλύτερο εχέγγυο που είχαν ήταν η κυριαρχική τους θέση στη μεγαλύτερη αγορά του πλανήτη, την Κίνα. Ακόμα απορώ πώς δεν είδαν ή δεν εκτίμησαν σωστά την τεράστια δυναμική της κινεζικής βιομηχανίας. Μένω άναυδος με το γεγονός ότι, ξεκινώντας την πορεία προς τον εξηλεκτρισμό, αξιολόγησαν ως ήσσονος σημασίας το γεγονός ότι οι Κινέζοι είχαν ήδη πολύ πιο ανεπτυγμένο know-how στην κατασκευή μπαταριών, βρίσκονταν μπροστά στην εξέλιξη λογισμικού και ακολουθούσαν ένα πιο εξορθολογισμένο πλάνο για το κόστος κατασκευής.
Και κάπως έτσι, η Ευρώπη μια ωραία πρωία ξύπνησε σαν να της πέταξαν στο πρόσωπο έναν κουβά παγωμένο νερό και συνειδητοποίησε ότι υπάρχει πρόβλημα όχι απλώς ανταγωνισμού, αλλά επιβίωσης. Για να συνειδητοποιήσεις το μέγεθός του, πρέπει να οδηγήσεις ένα κινεζικό μοντέλο της νέας εποχής. Ευτυχώς για εμάς, ο όμιλος Συγγελίδη εκτίμησε σωστά την κατάσταση και έφερε την πιο επιτυχημένη αυτή τη στιγμή κινεζική μάρκα στην Ευρώπη, την πάλαι ποτέ βρετανική MG, από την οποία, μη γελιέστε, μόνο το όνομα και το λογότυπο έχουν μείνει.
Το αμιγώς ηλεκτρικό MG4 είναι ένα ιδανικό case study που εξηγεί το φαινόμενο, ειδικά αν το έχεις οδηγήσει. Διαβάστε το CAR Οκτωβρίου και θα καταλάβετε τι εννοώ. Στο μεταξύ, η αυξανόμενη επιρροή στις ευρωπαϊκές πωλήσεις κινεζικών εμπορικών σημάτων καθώς και μοντέλων που κατασκευάζονται στην Κίνα είναι εμφανής και στα προκαταρκτικά στοιχεία πωλήσεων του Αυγούστου.
Δώδεκα από τις 16 μάρκες με τα μεγαλύτερα κέρδη πωλήσεων τον Αύγουστο στην Ευρώπη ήταν είτε από την Κίνα είτε παρήγαγαν το σύνολο ή ένα μεγάλο μέρος των μοντέλων τους στη χώρα. Από τα 121 αυτοκίνητα που πούλησε στην Ευρώπη η Lotus, τα 40 ήταν Eletre. Η Ora πούλησε 2.293 Funky Cat, ξεπερνώντας μοντέλα όπως το Renault Twingo. Η BYD πούλησε τον Αύγουστο 2.293 Atto 3, περισσότερα δηλαδή από μοντέλα όπως η BMW Σειρά 4 και 5.
Και βέβαια, η MG είχε δύο μοντέλα στο ευρωπαϊκό top-50 των πωλήσεων με τα MG4 και ZS. Τι κάνει απέναντι σε αυτά η Ε.Ε.; Περίπου ό,τι έκαναν οι Γάλλοι με τη Γραμμή Μαζινό. Ξεκινάει, λέει, έρευνα για το αν τα κινεζικά οχήματα επωφελούνται από κρατικές επιδοτήσεις και εφόσον καταλήξει (σε περίπου εννέα μήνες από τώρα…) ότι όντως επωφελούνται, τότε απειλεί με τιμωρητικούς δασμούς.
Ξεχνώντας προφανώς ότι το παιχνίδι λειτουργεί και αντίστροφα και οι ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν πολύ πυκνούς δεσμούς και τεράστια συμφέροντα στην κινεζική αγορά και ότι για αρκετά χρόνια ακόμα οι μπαταρίες (και σε πολλές περιπτώσεις και το λογισμικό) που χρειάζονται τα ευρωπαϊκά ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα προέρχονται από την Κίνα.
Παράλληλα, η ίδια η Ε.Ε. έχει φροντίσει για την απαγόρευση πώλησης καινούριων αυτοκινήτων με θερμικούς κινητήρες από το 2035 και συζητά την επιβολή του Euro 7, το οποίο εφόσον επιβληθεί θα αφαιρέσει σημαντικά κεφάλαια από την εξέλιξη της ηλεκτροκίνησης και θα επιβαρύνει με σημαντική αύξηση του κόστους τα θερμικά μοντέλα.
Στο μεταξύ οι Κινέζοι, ως άλλοι Γκουντέριαν, δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τη γραμμή άμυνας. Καταλαμβάνουν χώρο και το κάνουν γρήγορα και αποτελεσματικά. Ανατρέχοντας και πάλι στην Ιστορία, οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να κατανοήσουν ότι εκείνος ο Πόλεμος τελικά κρίθηκε από την τεχνολογία και κυρίως από την αποτελεσματικότητα της βιομηχανικής παραγωγής. Elementary…